شاهراه

سبک زندگی اسلامی ایرانی،بانگاه به قرآن و اهل بیت(علیها السلام)

۳ مطلب در دی ۱۳۹۸ ثبت شده است

منافقین دارای قیافه حق به جانب هستند

تا حالا چقدر به این کلمه ها توجه کرده اید ( نفاق) ( منافق)

نفاق چیست؟

منافق کیست؟

نفاق: کسی است که در باطن کافر و در ظاهر مسلمان است .« یقُولُونَ بِأَفْواهِهِمْ ما لَیسَ فِی قُلُوبِهِمْ ؛ میگویند آنچه را که در دلهایشان نیست .»

سوره آل عمران آیه 167

جریان نفاق که در همان صدر اسلام نیز از مهم ترین تهدیدهای داخلی در برابر اسلام بود، با گسترش اسلام، آرام آرام در ساختار جامعه اسلامی بیشتر رسوخ کرد و بر قدرت خود افزود. و پیامبر نیز خطر منافقان را پیوسته به مسلمانان گوشزد می کرد.

 

امیرمؤمنان علی علیه السلام می فرماید:

«پیامبر به من فرمود: بر امت اسلام نه از مؤمن هراسی دارم و نه از مشرک؛ زیرا مؤ من را ایمانش باز داشته، و مشرک را خداوند به جهت شرک او نابود می سازد. من بر شما از مرد منافقی می ترسم که درونی دو چهره و زبانی عالمانه دارد. گفتارش دل پسند و رفتارش زشت و ناپسند است.»1

1-نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتی، ص 365.

اما منافقین چه کسانی هستند

نشانه های منافقین

1-دروغگویی صریح و آشکار:

« وَ اللَّهُ یشْهَدُ إِنَّ الْمُنافِقِینَ لَکاذِبُونَ ؛ خداوند شهادت مى‌دهد که منافقان دروغگو هستند »

سوره منافقون آیه1

2-عدم درک واقعیات، بر اثر رها کردن آئین حق

3- داشتن ظاهرى آراسته و زبانى چرب

4- بدگمانى و ترس و وحشت از هر حادثه و هر چیز به خاطر خائن بودن

5- حق را به باد سخریه و استهزاء گرفتن

6-خود را عزیز و دیگران را ذلیل، تصور کردن

 

 

۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰

لذت طلبی (افراطی)

وقتی انسان خواسته های هوس خویش را بی پروا ارضا می کند،

لذت حاصل از آن انسان را به گردابی از لذت طلبی فرو می کشد

که هر بار بیرون آمدن از آن سخت تر می شود.

۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰

روایتی زیبا از امام رضا(ع) عُرضۀ گناه کردن

امام رضا(ع) در کلامی شریف و البته طولانی از امام سجاد‌(ع) نقل می‌فرمایند:

وَ بِالْإِسْنَادِ اَلْمُقَدَّمِ ذِکْرُهُ عَنِ اَلرِّضَا عَلَیْهِ السَّلاَمُ أَنَّهُ قَالَ قَالَ عَلِیُّ بْنُ اَلْحُسَیْنِ


اگر دیدید کسی اهل نماز و روزه است، گناه نمی‌کند و کارهای خوب هم انجام می‌دهد، عجله نکن، گولش را نخور، ممکن است عُرضۀ گناه کردن نداشته باشد.


بعد می‌فرماید: اگر کسی عرضۀ گناه کردن داشت، اما گناه نمی‌کرد، آرام باش، فریب نخور، ممکن است گناهی را ترک می‌کند، اما مرتکب گناه دیگری می‌شود. زیرا شهوات مردم مختلف است؛ یکی شهوت مال دارد، اما شهوت جنسی ندارد، یکی شهوت جنسی دارد، اما حرام نمی‌خورد.


سپس می‌فرماید: اگر کسی هیچ گناهی نکرد، عجله نکن، گولش را نخور، ممکن است عقل درست و حسابی نداشته باشد.


بعد می‌فرماید: اگر کسی عقل درست و حسابی هم داشت، فریب نخور، ببین آیا هوای نفسش مسلط بر عقلش است، یا عقلش مسلط بر هوای نفس است؟


حضرت در انتهای بحث مثال می‌زند و می‌فرماید: مانند کسی که حبّ‌مقام دارد، یک دفعه‌ای با یک هوس و هوای حبّ‌مقام، کلّ مراتب ایمانی قبلش را نابود می‌کند.

حدیث عجیبی است.
امام علیه‌السّلام در ادامه می‌فرماید وقتی به چنین آدمی می‌گویی: «إتَّقِ الله»؛ از خدا بترس، ناراحت می‌شود.


«اَخَذَتهُ العِزَّة»؛ به غرورش برمی‌خورد،


می‌گوید «به من می‌گویی با تقوا باشم؟


تا حالا کسی از من گناه ندیده.»


بعد امام(ع) می‌فرماید: اینها دیگر آدم هم نمی‌شوند و دچار لعن خداوند می‌شوند.

إِذٰا قِیلَ لَهُ اِتَّقِ اَللّٰهَ أَخَذَتْهُ اَلْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَ لَبِئْسَ اَلْمِهٰادُ


وسائل الشیعه، ج 8، ص 317

الاحتجاج , جلد 2 , صفحه 320

 

۴ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰