لذت طلبی (افراطی)

وقتی انسان خواسته های هوس خویش را بی پروا ارضا می کند،

لذت حاصل از آن انسان را به گردابی از لذت طلبی فرو می کشد

که هر بار بیرون آمدن از آن سخت تر می شود.

روایتی زیبا از امام رضا(ع) عُرضۀ گناه کردن

امام رضا(ع) در کلامی شریف و البته طولانی از امام سجاد‌(ع) نقل می‌فرمایند:

وَ بِالْإِسْنَادِ اَلْمُقَدَّمِ ذِکْرُهُ عَنِ اَلرِّضَا عَلَیْهِ السَّلاَمُ أَنَّهُ قَالَ قَالَ عَلِیُّ بْنُ اَلْحُسَیْنِ

اگر دیدید کسی اهل نماز و روزه است، گناه نمی‌کند و کارهای خوب هم انجام می‌دهد، عجله نکن، گولش را نخور، ممکن است عُرضۀ گناه کردن نداشته باشد.

بعد می‌فرماید: اگر کسی عرضۀ گناه کردن داشت، اما گناه نمی‌کرد، آرام باش، فریب نخور، ممکن است گناهی را ترک می‌کند، اما مرتکب گناه دیگری می‌شود. زیرا شهوات مردم مختلف است؛ یکی شهوت مال دارد، اما شهوت جنسی ندارد، یکی شهوت جنسی دارد، اما حرام نمی‌خورد.

سپس می‌فرماید: اگر کسی هیچ گناهی نکرد، عجله نکن، گولش را نخور، ممکن است عقل درست و حسابی نداشته باشد.

بعد می‌فرماید: اگر کسی عقل درست و حسابی هم داشت، فریب نخور، ببین آیا هوای نفسش مسلط بر عقلش است، یا عقلش مسلط بر هوای نفس است؟

حضرت در انتهای بحث مثال می‌زند و می‌فرماید: مانند کسی که حبّ‌مقام دارد، یک دفعه‌ای با یک هوس و هوای حبّ‌مقام، کلّ مراتب ایمانی قبلش را نابود می‌کند.

حدیث عجیبی است.
امام علیه‌السّلام در ادامه می‌فرماید وقتی به چنین آدمی می‌گویی: «إتَّقِ الله»؛ از خدا بترس، ناراحت می‌شود.

«اَخَذَتهُ العِزَّة»؛ به غرورش برمی‌خورد،

می‌گوید «به من می‌گویی با تقوا باشم؟

تا حالا کسی از من گناه ندیده.»

بعد امام(ع) می‌فرماید: اینها دیگر آدم هم نمی‌شوند و دچار لعن خداوند می‌شوند.

إِذٰا قِیلَ لَهُ اِتَّقِ اَللّٰهَ أَخَذَتْهُ اَلْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَ لَبِئْسَ اَلْمِهٰادُ

وسائل الشیعه، ج 8، ص 317

الاحتجاج , جلد 2 , صفحه 320

 

چهار معیار برای سقوط یک حکومت

حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند:

یُسْتَدَلُّ عَلَی اِدبارِ الدُّوَلِ بِاَربَعٍ:

یعنی اگر انسان خواست ببیند نظامی (حکومتی) می ماند یا سقوط می کند، چهار معیار را باید بررسی کند.

این چهار چیز در نظامی(حکومتی) وجود داشت آن نظام سقوط می کند و اگر نبود برای همیشه می ماند .

تَضییعِ الاُصولِ :  ضایع کردن اصول ارزشی و اخلاقی یعنی؛ (مسایل کلیدی و مهم)

والتمسک بالفروع : سرگرم شدن به فروع (امور درجه دو و کم اهمیت)

و تقدیم الأرذال: به کار گماردن آدم‌های پست

و تأخیر الأفاضل : کنار گذاردن انسان‌های فاضل

 

غرر الحکم و درر الکلم ج1ص800

 

سخنان بزرگان

برای تکان دادن دنیا ابتدا باید خودمان را تکان دهیم

سعادتمند کسی است که از هر خطایی که از او سر بزند تجربه تازه به دست آورد.

سقراط

افلاطون موفقیت پیش رفتن است، نه به نقطه پایان رسیدن.

مردان موفق وسایل کار خود را خود می جویند، در حالی که آدم های ناموفق و بی تصمیم دایم به دنبال دیگرانند.

چنو کالد

احادیث ناب (عقل و ادب)

احادیث ناب در مورد عقل و ادب

1-امام حسن (علیه السلام ) فرمودند:آن را که خرد نیست، ادب نیست.

لا أدبَ لِمَن لا عَقْلَ لَهُ

بحار الأنوار:78/111/6.

2-امام صادق (علیه السلام)فرمودند: بهترین چیزى که پدران براى فرزندان خود به ارث

مى گذارند، ادب است نه مال، زیرا مال از بین مى رود و ادب باقى مى ماند.

إنَّ خَیْرَ ماوَرَّثَ الآباءُ لِأبنائِهمْ ألأدَبُ لاَالْمالُ، فَإنَّ الْمالَ یَذْهَبُ وَ الْأدَبُ یَبْقى

کافى 8: 150 ح 132

3-امام صادق (علیه السلام)فرمودند: طمع شیطان در دانشمند بى ادب بیشتر است از طمع او در دانشمندِ مؤدب بنابراین مؤدّب شوید و گرنه بادیه نشینان خواهید بود.

إنَّ الشَّیطانَ لَیَطْمَعُ فى عالِمٍ بِغَیْرِ أدَبٍ، أکْثَرَ مِنْ طَمَعِهِ فىعالِمٍ بِأدَبٍ، فَتَأدَّبُوا وَ إلاّ فَأنْتُمْ اَعْرابُ

اعلام الدین: 96

4-از امام حسین (علیه السلام) سؤال شد: ادب چیست؟ امام فرمود: ادب آن است که از خانه خود که بیرون مى روى، با هیچ کس بر خورد نکنى جز آنکه او را برتر و بهتر از خود ببینى.

 

هُوَ أنْ تَخَرُجَ مِنْ بَیْتِکَ، فَلاتَلْقى أحَداً إلاّ رَأیْتَ لَهُ الْفَضْلَ عَلَیْکَ.

 

موسوعة کلمات الامام الحسین علیه السلام: 750 ح 90

5-امام على (علیه السلام ) فرمودند: کسى که ادب ندارد، شرافت خانوادگى اش تباه است

فَسَدَ حسَبُ مَن لیسَ لَه أدبٌ

تحف العقول : 96.