این متن را با دقت بخوانید گرفته شده از مقاله راه ها و بیراهه های عشق (نقدی بر اندیشه های اشو)
با رها کردن عشق جنسی به لذتی جسمانی می رسیم و بر اثر تکرار این رفتار نسبت به آن شرطی می شویم
و به محض برا انگیخته شدن تمایلات شهوانی یا عشق جنسی به سوی آن حرکت می کنیم؛
چون هیچ خط قرمزی وجود ندارد، هیچ چراغی در این راه روشن نیست تا بیراهه از راه باز شناخته شود.
فقط هنگامی که رمقی باقی نمی ماند و نیروی زیادی در کار نیست به درون کاوی می پردازیم
و آن هم به راستی خود کاوی نیست، استراحتی برای بازگشت مجدد به لذت زود یاب و زودگذر حسی است.
به راستی چقدر فاصله است بین این کاوش سست و بی رمق و ژرف پرانرژی در خویشتن در پی مهار هوس و خودداری از رهایی عشق جنسی.
**نیروی عشق و انرژی مهار می شود و وقتی به درون باز می گردد به طور معجزه آسایی برکت و افزایش می یابد
و انسان را بسیار نیرومند و با بصیرت و وضعیت آرامش پایدار، شادمانی عمیق، احساس رضایت و اقتدار و روشن بینی را ایجاد می کند.
چنانکه خدا را می تواند ببیند و عشق حقیقی را در دیدار با معشوق حقیقی کشف نماید.
وقتی انسان خواسته های هوس خویش را بی پروا ارضا می کند، لذت حاصل از آن انسان را به گردابی از لذت طلبی فرو می کشد که هر بار بیرون آمدن از آن سخت تر می شود.
کتاب نقد/شماره 43
