خوب باشیم یا خوش باشیم

 نمی دونم !تا حالا چقدر به این دو کلمه فکر کردید( خوب باشیم یا خوش باشیم)

 

آیا این دو کلمه با هم تفاوت دارند یا نه؟

 

انسان هایی که خوب هستند، آنها خوش هم هستند.

اما انسانهایی که دنبال خوشی هستند، با آنهایی که دنبال خوبی هستند فرق دارد.

 

خوشی ها انسانهای خوب در این دنیا 

 

1- دست کشیدن بر سر ایتام وکمک به آنها

2-مهربانی با بی سرپرستان

3- تلاش برای رفع حوائج مؤ منین 

4- گره گشایی از فقرا و مساکین 

 

پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) می فرمایند:

فی الْآخِرَةِ أَرْبَعُ خِصَالٍ مَسْحُ رُءُوسِ الْیَتَامَى وَ التَّعَطُّفُ عَلَى الْأَرَامِلِ وَ السَّعْیُ

فِی حَوَائِجِ الْمُؤْمِنِینَ وَ التَّفَقُّدُ لِلْفُقَرَاءِ وَ الْمَسَاکِینِ 

 

بحار الانوار، ج 8، ص 144

 

اما به نظرشما خوشی های انسانهای که  فقط خوش هستند

ولی در خوب بودن دچار مشکل اند چیست؟

روانشناسى انسانى (تأثیر جسم و روح در یکدیگر)

 امـام عـلـى (علیه السلام) می فرمایند:

 

(1)و بدان که هر ظاهرى باطنى متناسب با خود دارد، آنچه ظاهرش پاکیزه، باطن آن نیز پاک و پاکیزه است، و آنچه ظاهرش پلید، باطن آن نیز پلید است،

و پیامبر راستگو صلّى اللّه علیه و آله و سلّم فرمود:

همانا خداوند بنده اى را دوست دارد امّا کردار او را دشمن، و کردار بنده اى را دوست مى دارد امّا شخص او را ناخوش.

 

آگاه باش هر عملى رویشى دارد، و هر روینده اى از آب بى نیاز نیست، و آب ها نیز گوناگون مى باشند.

پس هر درختى که آبیارى اش به اندازه و نیکو باشد شاخ و برگش نیکو و میوه اش شیرین است.

و آنچه آبیارى اش پاکیزه نباشد درختش عیب دار و میوه اش تلخ است.

******

(2)امام(علیه السلام) در این تشبیه زیبا، انسان و اعمالش را به درختان و میوه هایش تشبیه نموده است; همان گونه که درختان وگیاهان از آب براى رویش بى نیاز نیستند، انسان ها نیز به تعلیم و تربیت و تبلیغ نیاز دارند.

آن کس که از تعلیم و تربیت و تبلیغ صحیحى برخوردار باشد اعمالش پاک و آن کس که تحت تأثیر تبلیغات سوء قرار گیرد، عملى ناپاک خواهد داشت

 

به تعبیر دیگر ارزش میوه هاى درختان در واقع از سه چیز نشأت مى گیرد:

بذر خوب و زمین خوب و آب خوب.

به یقین بذر انسان ها با توجه به فطرت پاک خدا داد خوب است.

هر گاه وراثت محیط که به منزله زمین است

و تعلیم و تربیت که به منزله آب است پاک و پاکیزه باشد،

آثار وجودى انسان ها ارزشمند و پاک و پاکیزه خواهد بود.

 

 

وَ اعْلَمْ أَنَّ لِکُلِّ ظَاهِرٍ بَاطِناً عَلَى مِثَالِهِ، فَمَا طَابَ ظَاهِرُهُ طَابَ بَاطِنُهُ، وَ مَا خَبُثَ ظَاهِرُهُ خَبُثَ بَاطِنُهُ.

وَ قَدْ قَالَ الرَّسُولُ الصَّادِقُ (صلی الله علیه وآله) إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْعَبْدَ وَ یُبْغِضُ عَمَلَهُ

وَ یُحِبُّ الْعَمَلَ وَ یُبْغِضُ بَدَنَهُ؛ وَ اعْلَمْ أَنَّ لِکُلِّ عَمَلٍ نَبَاتاً وَ کُلُّ نَبَاتٍ لَا غِنَى بِهِ عَنِ الْمَاءِ،

وَ الْمِیَاهُ مُخْتَلِفَةٌ، فَمَا طَابَ سَقْیُهُ طَابَ غَرْسُهُ وَ حَلَتْ ثَمَرَتُهُ، وَ مَا خَبُثَ سَقْیُهُ خَبُثَ غَرْسُهُ وَ أَمَرَّتْ ثَمَرَتُهُ.

 

شرح خطبه نهج البلاغه 154(دشتی) و شرح (پیام امام امیر المومنین (آیت الله مکارم شیرازی)

 

 

روایتی زیبا از امام رضا(ع) عُرضۀ گناه کردن

امام رضا(ع) در کلامی شریف و البته طولانی از امام سجاد‌(ع) نقل می‌فرمایند:

وَ بِالْإِسْنَادِ اَلْمُقَدَّمِ ذِکْرُهُ عَنِ اَلرِّضَا عَلَیْهِ السَّلاَمُ أَنَّهُ قَالَ قَالَ عَلِیُّ بْنُ اَلْحُسَیْنِ

اگر دیدید کسی اهل نماز و روزه است، گناه نمی‌کند و کارهای خوب هم انجام می‌دهد، عجله نکن، گولش را نخور، ممکن است عُرضۀ گناه کردن نداشته باشد.

بعد می‌فرماید: اگر کسی عرضۀ گناه کردن داشت، اما گناه نمی‌کرد، آرام باش، فریب نخور، ممکن است گناهی را ترک می‌کند، اما مرتکب گناه دیگری می‌شود. زیرا شهوات مردم مختلف است؛ یکی شهوت مال دارد، اما شهوت جنسی ندارد، یکی شهوت جنسی دارد، اما حرام نمی‌خورد.

سپس می‌فرماید: اگر کسی هیچ گناهی نکرد، عجله نکن، گولش را نخور، ممکن است عقل درست و حسابی نداشته باشد.

بعد می‌فرماید: اگر کسی عقل درست و حسابی هم داشت، فریب نخور، ببین آیا هوای نفسش مسلط بر عقلش است، یا عقلش مسلط بر هوای نفس است؟

حضرت در انتهای بحث مثال می‌زند و می‌فرماید: مانند کسی که حبّ‌مقام دارد، یک دفعه‌ای با یک هوس و هوای حبّ‌مقام، کلّ مراتب ایمانی قبلش را نابود می‌کند.

حدیث عجیبی است.
امام علیه‌السّلام در ادامه می‌فرماید وقتی به چنین آدمی می‌گویی: «إتَّقِ الله»؛ از خدا بترس، ناراحت می‌شود.

«اَخَذَتهُ العِزَّة»؛ به غرورش برمی‌خورد،

می‌گوید «به من می‌گویی با تقوا باشم؟

تا حالا کسی از من گناه ندیده.»

بعد امام(ع) می‌فرماید: اینها دیگر آدم هم نمی‌شوند و دچار لعن خداوند می‌شوند.

إِذٰا قِیلَ لَهُ اِتَّقِ اَللّٰهَ أَخَذَتْهُ اَلْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَ لَبِئْسَ اَلْمِهٰادُ

وسائل الشیعه، ج 8، ص 317

الاحتجاج , جلد 2 , صفحه 320

 

چهار معیار برای سقوط یک حکومت

حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند:

یُسْتَدَلُّ عَلَی اِدبارِ الدُّوَلِ بِاَربَعٍ:

یعنی اگر انسان خواست ببیند نظامی (حکومتی) می ماند یا سقوط می کند، چهار معیار را باید بررسی کند.

این چهار چیز در نظامی(حکومتی) وجود داشت آن نظام سقوط می کند و اگر نبود برای همیشه می ماند .

تَضییعِ الاُصولِ :  ضایع کردن اصول ارزشی و اخلاقی یعنی؛ (مسایل کلیدی و مهم)

والتمسک بالفروع : سرگرم شدن به فروع (امور درجه دو و کم اهمیت)

و تقدیم الأرذال: به کار گماردن آدم‌های پست

و تأخیر الأفاضل : کنار گذاردن انسان‌های فاضل

 

غرر الحکم و درر الکلم ج1ص800

 

پیروى کورکورانه

فرق انسان و حیوان در این است که حیوانات مخصوصا (گوسفندها )از هم تبعیت می کنند

مثلا وقتی یک گوسفند از جوی آبی پرید بقیه هم می پرند نگاه نمی کنند کجا پرید فقط دنبالش می روند. یا اگر گوسفندی ترسید و رم کرد تمام گله از او تبعیت می کنند

بعضی انسانها مثل گوسفند هستند . جوگیر  می شوند و شرائط محیط در آنها تاثیر می گذاره.

 

حضرت علی ( علیه السلام) می فرمایند:«من لم یعرف الخیر من الشر فهو بمنزلهًْ البهیمه»

هر کس خیر و شر خود را نشناسد، همانند چارپایان است.

 برگرفته از: 1- بحارالانوار، ج 74، ص 288

---------------------------------------------------

در روایت دیگر اینچنین آمده است:

امام کاظم علیه السلام به فضل بن یونس فرمود : خیر برسان و خیر بگو

و اِمَّعه نباش.

عرض کردم : امّعه یعنى چه؟ فرمود : نگو : من با مردم هستم و من هم مثل یکى از مردم.

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود : اى مردم! دو راه بیشتر وجود ندارد :

راه خوب و راه بد. پس نباید راه بد نزد شما دوست داشتنى تر از راه خوب باشد.

 

تحف العقول : 413.