حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند : کاروانی از فرشتگان به
امر پروردگار در جهان حرکت می کنند و هنگامی که به جلسه ذکر و صلوات می
رسند ، به یکدیگر می گویند : فرود آییم . زمانی که پیاده می شوند ، اهل
جلسه را هنگام دعا با ذکر آمین ، یاری کرده و نیز اهل جلسه را هنگام صلوات
کمک و همراهی می کنند و در پایان به یکدیگر می گویند : خوشا به حال افراد
این جلسه که خدا آنان را آمرزید.
آثار و برکات صلوات ص 37
«امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:
فَیاطوبی لِمَن أَدْرَکَهُ وَ کانَ مِن أنصارِهِ، وَ الوَیلُ کُلُّ الوَیلُ لِمَن خالَفَهُ
وَ خالَفَ أَمرَهُ وَ کانَ مِن اعدائِه.
خوشا به حال آن کس که زمان حضرتش را دریابد و در جمع یاوران او باشد،
و بدا و بسیار بدا به حال کسی که با او مخالفت و ستیزه کند
و از حضرتش فرمان نبرد و در زمرة دشمنانش درآید.
(بحار، ج ٥٢، ص ٣٤٨)
نواهنگ زیبای «بی قرار» با صدای «علی وفایی
برخی از جامعه شناسان برتر دنیا در دانمارک جمع شده بودند تا پیرامون موضوع مهمی به بحث و تبادل نظر بپردازند. موضوع این بود: «ارزش واقعی انسان به چیست؟».
برای سنجش ارزش بسیاری از موجودات، معیار خاصی داریم. مثلا
معیار ارزش طلا به وزن و عیار آن است. معیار ارزش بنزین به مقدار و کیفیت
آن است. معیار ارزش پول پشتوانه آن است؛ اما معیار ارزش انسان‌ها در چیست.
هر کدام از جامعه‌شناسان، سخنانی گفته و معیارهای خاصی ارایه دادند.
هنگامی
که نوبت به بنده رسید، گفتم: اگر می‌خواهید بدانید یک انسان چقدر ارزش
دارد، ببینید به چه چیزی علاقه دارد و به چه چیزی عشق می‌ورزد.
کسی که عشقش یک آپارتمان دو طبقه است، در واقع ارزشش به مقدار همان آپارتمان است. کسی که عشقش ماشینش است، ارزشش به همان میزان است. اما کسی که عشقش خدای متعال است، ارزشش به اندازه خداست.
علامه
فرمودند: من این مطلب را گفتم و پایین آمدم. وقتی جامعه شناسان سخنان من
را شنیدند، برای چند دقیقه روی پای خود ایستادند و کف زدند.
هنگامی که
تشویق آن‌ها تمام شد، من دوباره بلند شدم و گفتم: عزیزان، این کلام از من
نبود، بلکه از شخصی به نام علی (علیه‌السلام) است.
آن حضرت در نهج‌البلاغه می فرمایند: «قِیمَةُ کُلِّ امْرِئٍ مَا یُحْسِنُهُ»؛ «ارزش هر انسانی به اندازه چیزی است که دوست می‌دارد (آن را خوب می‌داند)».
وقتی این کلام را گفتم، دوباره به نشانه احترام به وجود مقدس امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) از جا بلند شدند.
منبع: سایت قطره
شب برای خواب و روز برای فعالیت قرار داده شده
فرقان 47: « وَ هُـوَ الَّـذی جَعَـلَ لَکـُمُ اللَّـیْـلَ لـِباساً وَ الـنـَّوْمَ سُـباتاً وَ جَعَـلَ الـنـَّهارَ نـُشُـوراً».
« و اوست که شب را برای خواب و خواب را برای نیرو گرفتن و روز را برای فعالیت قرار داد».
نکات آیه:
1ـــ شب برای خواب قرار داده شده و روز برای فعالیت:
بدن انسان ساعات و جدول کاری دارد و در یک ریتم طبیعی مـشخصی کار می کند. این جدول کاری بدن با دستگاه تنظیم ضربان قـلب " پُـر کار" یا " کم کار" می شود. بترتیب زیر:
